De uitvaartverzekering staat de laatste week erg in het nieuws. Anders gezegd: er is ‘maatschappelijke onrust’ ontstaan over dit onderwerp. Van die maatschappelijke onrust is de laatste tijd nogal eens sprake binnen in de verzekeringswereld.  Dat heeft tot persberichten, tv programma’s en kamervragen geleid.  Niet zo’n goed signaal dus, en de verzekeraars zullen zich wel weer afvragen hoe het toch komt dat de branche zo’n negatief imago heeft en wat ze er nu weer aan moeten doen om dat verbeteren.

De uitvaartpolis is nu dus de boosdoener, en de AFM (Autoriteit Financiele Markten) heeft minister van financiën Jan Kees de Jager geadviseerd het te verbieden dat degene die de uitvaartpolis afsluit er aan verdient: een provisieverbod. Het advies van de AFM concludeert in gewoon Nederlands: op uitvaartpolissen wordt momenteel zó gruwelijk veel verdiend, dat je als verzekeraar met goed fatsoen niet meer vol kunt houden dat je het belang van de klant voor ogen hebt. Klip en klaar een misstand dus, een zwaar brevet van onvermogen voor de uitvaartverzekeraar. Voor de verzekeraar ‘die het goede voor u op het oog heeft’ en die zich volgens haar gedragscode  verplicht heeft ‘maatschappelijk betrokken te handelen’. De  kwestie ligt zo duidelijk in het voordeel van de verzekeraar dat je ronduit van bedrog kunt spreken, en daarom denkt de AFM erover om boetes te gaan opleggen!

Toch is het merkwaardig dat de AFM met name ‘protesteert’ tegen “de structuur van het verdienmodel” maar dat niet wordt gerept over de polisvoorwaarden, die soms ronduit naar oplichting rieken. Polisvoorwaarden vallen echter onder wat men noemt ‘contractvrijheid’. De verzekeraar heeft de vrijheid om het contract, de polis naar eigen goeddunken op te stellen. Dat die vrijheid leidt tot het benadelen van de verzekerde is kennelijk geen checkpoint voor de AFM. Polisvoorwaarden van een uitvaartverzekering zijn doorgaans uiterst eenzijdig in het voordeel van de verzekeraar opgesteld. Legaal, maar niet in het belang van de verzekerde.  In de polisvoorwaarden staat het nodige beschreven over normale, maar ook speciale wensen die je kunt hebben maar die je wél apart moet betalen. En dan gelden de -absurd hoge- tarieven die de maatschappij daarvoor in gedachten heeft, en die soms 6 maal hoger ‘uitvallen’ dan normaal!

De premie van de uitvaartpolis is op bedragen gebaseerd van (uitvaart)kosten die veel hoger zijn dan in de praktijk. Kosten van rouwkaarten, volgwagens, kisten en grafstenen worden enorm overdreven. Maar u betaalt er wél de premie voor. En vaak worden de premies ieder jaar geïndexeerd,  dus de premie wordt ieder jaar duurder. Er is ons een geval van een uitvaartverzekeraar die ‘in natura’ verzekert bekend, die in de afgelopen drie jaar de premie met 400% heeft verhoogd, wegens ‘gestegen kosten’. Nog steeds wachten wij op een verklaring van deze verzekeraar waarom deze verhoging nodig zou zijn. Het venijn zit hem er vooral in dat de verzekeraar de premie naar eigen believen mag verhogen. Dit staat met zoveel woorden in de polisvoorwaarden beschreven. Dus juridisch is daar niets verkeerds aan, maar netjes, of  ‘klantgericht’ is anders.  Pas ook op voor winstdeling waar de verzekeraar soms mee schermt. Denk niet dat er één cent wordt uitgekeerd, het wordt hooguit als aanpassing van het verzekerde kapitaal toegepast. En, zoals gezegd: het verzekerde kapitaal kan de maatschappij min of meer naar believen aanpassen.

Als u een uitvaartverzekeraar tegenkomt die ‘in natura’ verzekert heeft deze zelf een uitvaartonderneming en dus het personeel en de equipment in eigen dienst en beheer. Die heeft daarmee nóg gemakkelijker een handvat om de prijzen voor bepaalde voorzieningen naar eigen goeddunken zo hoog mogelijk te maken! Ze kan daarmee haar eigen -absurd hoge- prijzen vaststellen en deze voor de verzekerde als norm stellen. Een legale en verkapte vorm van diefstal, open en bloot in polisvoorwaarden. De narigheid komen we vooral in de praktijk tegen als de verzekerde een beroep op de polis doet: in tragische en emotionele omstandigheden. In dergelijke omstandigheden wordt nu eenmaal niet rationeel over geld gedacht. Als je in rouw gedompeld bent heeft ieder mens een andere kijk op geld en kosten. De verzekeraar die daarvan misbruik maakt (en dat gebeurt zonneklaar met de uitvaartpolis) handelt niet naar de regels van zijn eigen gedragscode!  (Gedragscode Verzekeraars).

Conclusie: uitvaartverzekeringen zijn vooral in het belang van de verzekeraar en beslist niet in het belang van de verzekerde.

Iemand zei eens: waarom moet ik daarvoor een verzekering afsluiten? Van één ding ben ik verzekerd: als ik overlijd word ik  echt wel begraven!! Grapje met een kern van waarheid. Misschien is het zo’n gek alternatief nog niet om gewoon maandelijks een bedrag voor uitvaartkosten te reserveren. Daar hoeft u geen verzekering voor af te sluiten met alle teleurstellingen van dien…..

Het bericht uitvaartverzekering: bedenk u 10x voordat u deze afsluit! verscheen eerst op Klachten over een verzekering? Meld het verzekeringsklachten.nl.