Vanuit de praktijk wijzer geworden ben ik erg kritisch als het gaat om de (brand)schadeafwikkeling door verzekeraars.

In deze column beperk ik mij slechts tot één verzekeraar, namelijk Nationale Nederlanden. Deze verzekeraar heeft het, zo schijnt het mij, als beleid verheven om expres lang te wachten met uitkeren. Ik noem dat ‘uitrook gedrag’.

Dat is het gedrag van een verzekeraar om vanuit een financieel uiterst comfortabele positie een schadevergoeding niet of slechts gedeeltelijk, maar in elk geval uitzonderlijk vertraagd uit te betalen.

Dergelijk gedrag is illustratief voor wat ik noem: de drie O’s bij de schadeafwikkeling van verzekeraars: Onbeschoft, Ondeskundig en Onwettig.

Door het niet tijdig betalen van de schade of in elk geval van een voorschot, gaat een bedrijf failliet, dat begrijpt zelfs een leek. Bij een brand kan het bedrijf immers niet normaal verder werken en daarmee inkomen genereren. Daardoor kunnen de financiële verplichtingen niet meer worden nagekomen. Dit is dan het gevolg van de afwikkeling van de –zogenaamd klantgerichte-verzekeraar!

Zo ook in het volgende praktijkgeval: Mijn klant is door brand getroffen en inmiddels failliet gegaan door het uitblijven van een fatsoenlijke schadevergoeding. Een bekende van mijn klant wil deze gang van zaken in de openbaarheid brengen. Hij neemt contact op met de curator en zegt dat hij de vordering van mijn klant wil kopen. De opzet daarvan is om de gang van zaken rechterlijk te laten beoordelen. De verdere afwikkeling in een dergelijke procedure loopt immers via de rechter en in het openbaar.

Wat doet de verzekeraar, die de klant eerst failliet heeft laten gaan? Die meldt zich ineens bij de curator en biedt een fractie van het schadebedrag ‘om de vordering van de verzekerde tegen finale kwijting te kopen’. Met een dergelijk bod gaat deze fatsoenlijke curator natuurlijk niet akkoord. De vordering komt in handen van een andere partij en wordt dus vervolgd.

Vervolgens maakt de advocate van Nationale Nederlanden nota bene ruzie met de curator, omdat zij vindt dat Nationale Nederlanden de vordering had moeten kunnen kopen!

Dus eerst laat Nationale Nederlanden haar verzekerde failliet gaan, en als de verzekerde -in handen van de curator- geen kant meer op kan, probeert zij op oneigenlijke wijze de klant verder te manipuleren!

In de Gedragscode Verzekeraars staat ‘de klant centraal’ en dus het klantbelang voorop. Verder hoor ik de bekende ronkende woorden als: “wij kunnen ons in de kritiek van de contra-expert niet herkennen, wij hebben altijd het beste voor met onze klanten”. Je kunt erom lachen, maar in feite is het dieptriest en om te huilen.

Ik heb zelden een dergelijk flagrante schending van de Gedragscode voorbij zien komen, maar misschien is dit wel de nieuwe manier waarop “de branche zich zelf reguleert”.

Mr. E.H. Horssius

Het bericht Zelfregulering Nationale Nederlanden verscheen eerst op Klachten over een verzekering? Meld het verzekeringsklachten.nl.