Nog steeds en (te) vaak wordt door de verzekerde -de gedupeerde- gedacht dat de verzekeraar hem wel zal helpen als hij een schade meldt.

Dat is echter onjuist en als gedupeerde kom je daar helaas te laat achter.

Een verzekerde heeft bij schade een wettelijke stelplicht, maar dat weet vrijwel niemand. Die plicht komt er (volgens het principe 'wie eist, die bewijst') op neer dat het aan de verzekerde is om zijn schade aan te tonen, dan wel aannemelijk te maken. Je moet dus zelf de regie in handen houden en zelf handelen, in feite alsof je niet verzekerd zou zijn.

Maar de verzekerde heeft wat dat betreft geen enkele ervaring of kennis en die onwetendheid leidt er in de praktijk toe dat de verzekerde het aantonen van de oorzaak en de hoogte van de schade maar graag aan (de expert van) de verzekeraar overlaat. Die expert presenteert zich -via een suggestieve folder die het expertisebureau bij het maken van de afspraak naar de verzekerde stuurt- als de ontzorgende probleemoplosser. Zo profileren de expert en verzekeraars zich ook met prachtige woorden op hun websites. 

Dit speelt al decennia, met alle voorspelbare gevolgen van dien. Want met dat "oplossingsgerichte" systeem kunnen argeloze en onervaren verzekerden behoorlijk worden gemanipuleerd, maar dan wél in het voordeel van de verzekeraar. Ik zie daarvan dagelijks de voorbeelden voorbijkomen.

De verzekerde vaart in het begin geheel op de verzekeringsexpert en hij denkt dat deze persoon wel alles aangaande de schade voor hem gaat regelen. Een misplaatste gedachte, want de expert van de verzekeraar is alleen door zijn opdrachtgever naar de verzekerde gestuurd om in een zogenaamd 'onafhankelijk' schaderapport een zo laag mogelijk schadebedrag op te schrijven. 

Zodra de expert zijn schadebedrag op tafel heeft gelegd is hij van het toneel verdwenen en mag de verzekerde het verder met de schaderegelaar van de verzekeraar uitzoeken. Op dat moment staat de verzekerde met lege handen, want hij is het niet eens met het schadebedrag en de expert wil niet hoger gaan, maar die heeft het dossier al aan zijn opdrachtgever teruggegeven. 

Dan krijgt de verzekerde een bericht van de verzekeraar: wij hebben een onafhankelijke expert ingeschakeld om uw schade vast te stellen en wij keren u uit op basis van het rapport van onze onafhankelijke expert. Dit bedrag staat binnen 5 dagen op uw rekening en wij sluiten daarmee ons dossier.

Met dit alles krijgt de verzekerde de indruk dat hij nog maar weinig klanten opkan, want de verzekeraar schrijft immers dat hij het dossier heeft gesloten.

Deze suggestieve woordkeuze wordt bewust gebruikt om de verzekerde te ontmoedigen om nog op de schade terug te willen komen. Het toont tevens aan hoe arrogant verzekeraars kunnen zijn: wij van WC-eend hebben de regie en u moet van ons aannemen dat we dat op de voor u beste manier regelen!

Gelukkig zijn steeds meer gedupeerden zich ervan bewust dat dit soort arrogantie niet normaal is. Zij beginnen dan een zoektocht op internet, en dan stuiten zij vaak op onze website. Al lezend herkennen zij zich in de schadeafwikkeling van hun eigen dossier. 

Een expert of diens opdrachtgever de verzekeraar, behoren de verzekerde pro-aktief te wijzen op het recht van de verzekerde op contra-expertise. Dat wordt in de praktijk nogal eens nagelaten. Het recht daarop wordt in het foldertje vluchtig genoemd, maar er wordt vaak ook al bijgezegd dat het dan niet alleen veel langer duurt, maar ook dat het mogelijk is dat de kosten van de contra-expert maar voor een gedeelte worden vergoed en dus voor eigen rekening komen.

Zo wordt er met de linkerhand wat beloofd wat met de rechterhand al weer wordt teruggepakt, alweer met het sluwe doel om de verzekerde uit het hoofd te praten om voor contra expertise te kiezen.

Wordt vervolgd in deel 2.