Begin deze week zond dit platform de 2e Kamer een mail met de onderstaande tekst. Dit omdat het er steeds meer op lijkt dat verzekeraars hun beleid  vestigen via beleidsambtenaren op het ministerie . Het wordt de hoogste tijd dat er een einde komt aan de huidige zelfregulering! 

Geachte heer/mevrouw,

Als het om verzekeren en verzekeraars gaat, is er geen woord wat zó wordt misbruikt als het woord 'onafhankelijk'. Niet alleen verzekeraars maken zich aan dit misbruik schuldig. 

De door hen geformuleerde antwoorden op Kamervragen in (DIT) kamerstuk 425 bewijzen dat ook beleidsambtenaren de werkelijkheid met dit woord manipuleren. Zij zetten daarmee de samenleving én de ministers namens wie gesproken wordt op het verkeerde been. Dit is niet voor de eerste maal, als het verzekeraars betreft. 

Het is al jaren dat men in de branche op diverse niveaus onwaarheid spreekt of niet transparant is als het gaat om echte onafhankelijkheid. Experts die daarover tegen de klant liegen of verzekeraars die meedelen dat ze een onafhankelijk expertisebureau zullen inschakelen is reeds decennia aan de orde van de dag.

Oòk directeur Richard Weurding van het Verbond van Verzekeraars wekt graag de indruk dat er onafhankelijke instanties toezicht houden op verzekeraars. De beleidsambtenaren gaan blijkens het genoemde kamerstuk 425 kritiekloos in die schijnwaarheid mee waar naar de Letselschaderaad (LSR) wordt verwezen. Meerdere organisaties die onderdeel uitmaken van de LSR zijn namelijk door verzekeraars opgericht en hebben sterke banden met het Verbond, ze zijn in praktische zin geheel van verzekeraars afhankelijk.

Het eerste wat de website van de LSR vermeld zijn de kreten 'openheid' en 'onafhankelijk'. Vervolgens worden de leden van de LSR genoemd, en daarmee houdt de openheid wel op. De eerst genoemde partner van de LSR is onze bekende ANWB, maar ANWB is via hun dochter Unigarant zelf ook een verzekeraar. 

De vervolgens genoemde partner -de organisatie NIS- bestaat geheel uit schaderegelaars, dus mensen die werken bij of voor verzekeraars. Compleet afhankelijk dus. De volgende, het Nivre, is door verzekeraars opgericht en geheel van hen afhankelijk. Daarna: de NLE bestaat geheel uit experts die van verzekeraars -economisch- afhankelijk zijn. Voor de G.A.V. geldt al exact hetzelfde. Bij de Ned. Vereniging van Arbeidsdeskundigen zit Richard Weurding nota bene in de Raad van Advies. Je kunt dus beter zeggen dat de LSA overkoepeld wordt door verzekeraars, in plaats van, wat de beleidsambtenaren suggereren, te spreken over een onafhankelijke koepelorganisatie. Van afhankelijkheid is alleen op papier sprake, in de praktijk geenszins. Deze schijnvertoning is aan de orde in vele geledingen van de verzekeringswereld.

Een enkeling weet dat verzekeraars de VNAB hebben opgericht, de Vereniging Nederlandse Assurantiebeurs, een brancheorganisatie voor de zakelijke verzekeringsmarkt. VNAB houdt onder meer kennisdagen en via hun leden dragen zij 'verzekeringsoplossingen' aan, zo staat op hun website. 

Naast de VNAB hebben verzekeraars ook de Stichting Assurantiebeurs Amsterdam opgericht. Die stichting is gelieerd aan en dus één pot nat met de VNAB. Citaat: "ze heeft als doel - met behulp van een daartoe bestemd vermogen - het doen van uitkeringen aan, en het financieel ondersteunen van culturele, wetenschappelijke of algemeen nut beogende instellingen of individuen, zulks ter ondersteuning en stimulering van initiatieven op het gebied van welzijn, onderwijs, wetenschap, onderzoek en cultuur, ten behoeve van de verzekeringsbranche in Nederland". Onder meer doet ze dat door (citaat) 'het financieren van leerstoelen en promotieonderzoek'. 

In het bestuur van deze Stichting Assurantiebeurs -dus de financierder van o.a. leerstoelen- zit de directeur van het Verbond van Verzekeraars, Richard Weurding. Hij zit trouwens al vele jaren in tal van andere instellingen en bedrijven: S.E.R., V.N.O.-N.C.W., Nibud, Nationaal Platform Criminaliteitsbeheersing, SWOV, etc. Hij drukt om zo te zeggen, op vele zaken zijn (Verbonds)stempel.

De VNAB heeft ook een bestuur, daar maakt onder andere de heer Gielijn Arends deel van uit, hij is net als Weurding werkzaam bij het Verbond van Verzekeraars. De VNAB heeft een Geschillencommissie, de voorzitter daarvan is mevrouw Mop van Tiggele die tevens is verbonden aan de Erasmus Universiteit. Haar leerstoel is gefinancierd door de Stichting Assurantiebeurs. Van Tiggele zit ook in het tuchtcollege van het Nivre, de -door verzekeraars opgerichte- branchevereniging voor experts. 

Bij het Nivre zijn alle expertisebureaus aangesloten die hun opdrachten van verzekeraars ontvangen en die aldus economisch afhankelijk van hen zijn. Het beleid bij het Nivre wordt door verzekeraars geregisseerd, onder andere door de persoon van M.J. van Leeuwen van het Verbond, hij zit in het Nivre-branchebestuur. 

Richard Weurding, via de Stichting Assurantiebeurs de sponsor van mevrouw Van Tiggele, en de heer Gielijn Arends ontmoeten mevrouw Van Tiggele dus al bij het VNAB, maar ook bij het Nivre. Daarnaast zit het Nivre ook in de Letselschaderaad, waarvan reeds blijkt -via de aangesloten organisaties- hoe direct de lijnen naar de verzekeraars lopen. 

Naast de genoemde donaties betaalt Weurding óók het ACIS. Dit gebeurt zowel rechtstreeks vanuit het Verbond als via de Stichting Assurantiebeurs, zo valt op de VNAB-website te lezen. Het ACIS is de verzekeringsacademie van de Universiteit van Amsterdam en wordt bestuurd door de heer Prof. Marc Hendrikse. Hendrikse is echter ook lid van de Geschillencommissie van het Kifid en hij moet dus oordelen over klachten tégen verzekeraars (die zijn ACIS betalen).

In dit bestand (Info+) wordt die samenwerking onderschreven, onder het motto: kruisbestuiving.

Vermeldenswaardig als het over onafhankelijkheid gaat is het feit dat ons platform -naast dat de media daarover uitgebreid hebben geschreven- het Kifid er op gewezen heeft dat het ACIS van de heer Marc Hendrikse wordt gefinancierd door het Verbond. Hij is dus bepaald niet onafhankelijk. Het Kifid heeft daarover echter glashard gelogen, want ondanks de feiten in de Info+ brochure van het Verbond, schrijft het Kifid in uitspraak 2017-305: "De Commissie acht daartoe van belang dat de door Consument gestelde nauwe verbondenheid van ACIS met het Verbond van Verzekeraars in het geheel niet is gebleken." 

Ook de heer Hendrikse heeft bewust onwaarheid gesproken, nu hij in de betreffende uitspraak (punt 3) heeft verklaard 'dat het ACIS geen giften van derden ontvangt'. Op de site van de UvA staat echter het tegenovergestelde: 'Het Verbond van Verzekeraars biedt hiertoe financiële ondersteuning aan het ACIS'.

Wij hebben het Kifid al vijf (!) maal hieromtrent om een reactie gevraagd, maar er is complete radiostilte, Verzekeringsklachten wordt bewust genegeerd. Minstens zo merkwaardig in dit verband is het volgende.

Eens in de 4 jaar wordt door het Minfin opdracht aan een extern onderzoeksbureau gegeven om een onderzoek te doen naar het functioneren en de onafhankelijkheid van het Kifid. Dat is een verplichting die ontstaan is als gevolg van geruchten, als zou het Kifid niet onafhankelijk zijn. 

De opdracht ging in 2016 naar het bureau Kwink en in 2020 naar het bureau CEO. Ondanks de informatie uit het Info+ magazine aangaande de banden tussen verzekeraars en de heer Marc Hendrikse, heeft geen van de beide onderzoeksbureaus over deze afhankelijkheid gerapporteerd. Ook heeft geen enkele persoon bij het Kifid het nodig gevonden om de onderzoekers daarop te wijzen; noch in 2016, noch in 2020. Marc Hendrikse is uiteraard nog steeds aan het Kifid verbonden, maar in beide rapporten is vermeld dat 'de onafhankelijkheid van het Kifid voldoende was geborgd'. 

Met deze informatie is de Tweede Kamer dus opnieuw voorgelogen: eerst met het antwoord bij vraag 8 in dit kamerstuk dat verzekeraars zich aan hun gedragscode houden, daarna in Kamerstuk 425 over de onafhankelijkheid van de LSR en ten derde met de onafhankelijkheid van het Kifid in de beide externe rapporten, respectievelijk van Kwink en CEO.

Dat is temeer merkwaardig, nu in het Reglement van de Tuchtraad van het Kifid al sinds haar oprichting blijk wordt gegeven van algehele samenwerking tussen verzekeraars en het Kifid: als een verzekeraar zich niet aan de regels houdt en er is sprake van een sanctie, dan moet het Verbond als "overkoepelende organisatie" die sanctie opleggen. 

Evenals het Verbond met haar kruisbestuivingen, schrijft het VNAB op haar website dat ze "verbinden" wil. Er vinden dus geregeld in het speciaal daarvoor bestemde gebouw (de voormalige DNB-dependance in Rotterdam) ontmoetingen plaats tussen de leden en partners van de VNAB, deze komen uiteraard allemaal uit de verzekeringsbranche. Anders gezegd, ze eten allemaal uit de verzekeringsruif: advocatenkantoren, expertisebureaus etc. 

Verzekeraars liegen dus aantoonbaar als zij bij een schade aan hun verzekerden schrijven dat 'een onafhankelijk expertisebureau' de schade bij hen komt opnemen. Er bestaan honderden praktijkvoorbeelden die bewijzen dat de expert in het voordeel van zijn broodheer heeft geoordeeld, over de rug van de klant. Het gaat dan alleen nog maar over die gevallen waar de klant zo slim was om een eigen expert te willen, een fractie van de cases.

Niet alleen op de websites van bijvoorbeeld Nat. Ned., Ohra, Klaverblad, Dekra, ANWB, Nivre wordt het woord 'onafhankelijk' in strijd met de werkelijkheid gebruikt, maar ook op de website van de Stichting Salvage. Deze uit verzekeraars bestaande, maar desondanks zichzelf 'onafhankelijk' noemende Stichting komt op het toneel zodra er een brand is en regisseert dus aan de voordeur reeds de schadeafwikkeling, nog vóórdat gedupeerden de tijd hebben gekregen om zich de implicaties van een schade goed en wel te realiseren.

Het is zeer interessant om de lijnen wat dat betreft eens te onderzoeken, maar geen hond die daar de vinger op legt. Want, het gebeurt onder 'steun' van het Ministerie van BiZA en van Justitie, en 'dan zal het dus wel goed zitten'. 

Via het Nivre en de VNAB, maar ook op recepties, kennisdagen en dergelijke komen de experts en verzekeraars elkaar allemaal tegen. Onafhankelijkheid en onpartijdigheid bestaat niet in verzekeringsland. Dat bestaat alléén bij expertisebureaus die niet voor verzekeraars werken en daarmee niet economisch afhankelijk zijn. En die dus ook niet via beroepsverenigingen (Nivre) of anderszins gemanipuleerd kunnen worden.

Dergelijke vrije experts worden dan ook waar maar mogelijk door verzekeraars tegengewerkt. De recente rechtszaak tegen Achmea over de Nivre-registratie bewijst dat, bovendien ontvangt ons platform daarover geregeld signalen uit het veld.

Op 31 aug 2020 besteedde Radar aandacht aan de schandalige afwikkeling door verzekeraars bij letselschades. De misstanden zijn nog steeds 15-20 jaar (!) onveranderd, evenals bij misstanden in verband met contra expertise (sinds 1996), maar dat terzijde.

Tijdens de uitzending kwam onder meer naar voren dat de zelfregulering niet werkt. Verzekeraars doen loze beloften maar op individuele gevallen kan natuurlijk niemand ingaan, dat was de tendens. Richard Weurding schermde tijdens de uitzending herhaaldelijk met de Letselschaderaad, maar nu die grotendeels door verzekeraars wordt geregisseerd is niet alleen deze verwijzing, maar óók wat in het kamerstuk 425 bij antwoord 3 is vermeld, namelijk dat de LSR een "onafhankelijke" koepelorganisatie zou zijn, een schijnvertoning! En dan verbaast iedereen zich nu waarom er na 20 jaar nog steeds niets van de grond komt? Dat is bij contra expertise niet anders!

Wat verder opvalt in het Kamerstuk is het ontwijkende antwoord bij vraag 4, waar het over de zelfregulering gaat. Een echt antwoord komt er niet, anders dan dat het een middel is. Welnu, als er na 20 jaar nog geen spat bij verzekeraars is veranderd, dan moet de politiek eens een keer eerlijk zijn en wakker worden en dezelfde conclusie trekken als destijds minister Wouter Bos die in 2008 (!) al aangaf dat de tijd was aangebroken om niet meer op zelfregulering te vertrouwen! 

Ons platform kan in 20 dagen een systeem bedenken voor de slachtoffers waar het over gaat, daar is geen 20 jaar voor nodig. Er moet gewoon controle (met sancties) van buitenaf komen, niet meer, niet minder. Wij geven de garantie dat het systeem dan in no time ten voordele van de gedupeerden zal veranderen. 

Saillant detail: deze Letselschaderaad krijgt al jaren tonnen subsidie, dus de burger betaalt. Het Verbond blijkt er zeer goed in te zijn om de overheid en andere 'partners' te laten betalen. Het is al interessant om eens na te gaan hoeveel de overheid aan de Stichting Salvage bijdraagt, waar eerder in dit bericht over wordt gesproken. Geld wat nu door verzekeraars wordt gemanipuleerd ten faveure van het eigen systeem en ter besparing van eigen kosten!

De overheid -dus de burger- betaalt ook nu de schade van de rellen, via het Fonds Bedrijvenschade Coronarellen waarvan minister Grapperhaus vorige week melding maakte. Hij laat zich daarmee voor het karretje van verzekeraars spannen, maar Grapperhaus en verzekeraars kunnen het al jaren uitstekend met elkaar vinden, want in 2011 was hij al voorzitter van de Monitoring Commissie Governance Principes Verzekeraars. "Veel verzekeraars verwachten geen groot effect van de gedragscode en twijfelen aan de toegevoegde waarde van deze bindende zelfregulering", liet Grapperhaus toen via de pers weten. 

"Onafhankelijke" rapporten van universiteiten (ook Nijenrode) worden opgesteld door wetenschappers wiens leerstoel door verzekeraars is gefinancierd. Deze wetenschappers worden in persberichten geciteerd en spreken op kennisdagen en seminars.

Kortom: bij al het 'onafhankelijke' (Kifid, Tuchtraad, Commissies, onderzoeksbureaus, wetenschappers etc.) waarvan verzekeraars zich bedienen is er altijd wel een connectie te vinden waar het Verbond direct of indirect een stuk regie in heeft. Niet zelden dragen anderen de kosten. Het Verbond heeft overal haar tentakels, daartoe is en wordt er in alle geledingen van de maatschappij al decennia lang een efficiënte lobby en strategie gevoerd. Bij de diverse ministeries loopt het Verbond de deur plat.

De boodschap in dit bericht betreft alleen nog maar het terrein van schadeverzekeringen, maar elk zinnig mens kan bedenken dat de situatie niet anders is bij het zorgverzekeringsstelsel daar hebben we immers met dezelfde verzekeraars te maken. Ook in die sector is het te verwachten dat er talloze zaken door de overheid worden betaald als gevolg van de lobby van verzekeraars. Toezichthouders zijn niet in deze zaken geïnteresseerd.

Zeer goed geslaagd een dergelijke lobby, maar volstrekt ongewenst waar de zelfregulering -naast arrogantie- vooral manipulatie en afhankelijkheid in de hand werkt en waar alle -doorgaans particuliere- tegenstand van buitenaf listig en efficiënt wordt buitengesloten. De meest slimme maar tegelijk meest ongewenste vorm van manipulatie is wel dat op strategische (politieke) posten mensen werken die in de keuken van het Verbond zijn of worden voorgekookt, dan wel via een zijmodule worden gesteund.

Goed en fijn dat kamerleden, Radar en andere consumentenorganisaties aandacht besteden aan de misstanden bij verzekeraars. Misstanden die door zelfregulering vanzelf ontstaan en blijven voortduren, nu de slagers hun eigen vlees mogen keuren en er van buitenaf geen toezicht is en het huidige toezicht faalt.

Zolang echter de werkelijke oorzaak niet wordt aangepakt blijven we dus altijd bezig met symptoombestrijding, en is de politiek aan het dweilen met de kraan open, alle prachtige woorden van Gedragscodes ten spijt. Daarvan is immers al jaren bekend dat verzekeraars zich daar niet aan houden; dat zal zonder extern toezicht ook niet veranderen. Iets valt naar beneden, niet naar boven.

Ons platform geeft overigens de garantie dat er een beerput open gaat als er toezicht van buitenaf zou komen. Voor iemand die een beetje zicht op de maatschappij en op zelfregulering heeft zal die voorspelling geen openbaring hoeven te zijn. Moed is er wél voor nodig en politieke wil om het systeem te veranderen. De politiek wordt met dit bericht van harte uitgenodigd die te tonen! 

Dit bericht is tevens in BCC naar diverse media en journalisten gezonden, in de hoop dat zij ertoe willen bijdragen dat het deksel van de beerput gaat, zodat de burger weer kan vertrouwen op ongemanipuleerde berichtgeving vanuit de ministeries.


Met vriendelijke groet,

Anton Rietveld